شرم آور است که خواسته‌های انجمن‌های دینی را بر حقوق کودکان برتری دهیم

اعظم قرایی - شبکه زنان
منتشر شده در روزنامه "يونشوپينگ پُستن" ١٢ مه ٢٠١٢

این روزها متوجه شدیم که یک توافقنامه بین کمون یون‌شوپینگ با انجمن‌های اسلامی در این استان تنظیم شده است که شامل یک رشته دستورالعمل‌های راهبردی در مورد کودکان مسلمانان در مدرسه‌های این کمون می‌باشد.

ما در شبکه زنان از خود می‌پرسیم که چرا و به خواسته چه کسانی این توافقنامه تنظیم شده است؟ توافقنامه یاد شده به نحو شگفت آوری در برابر خواسته‌های انجمن‌های اسلامی تسلیم شده و مقررات و دیدگاه‌های آنان را در مورد کودکان به رسمیت شناخته است. بازندگان این توافقنامه تنها کودکان مسلمانان نیستند که حقوق و آزادی‌های اساسی آنان نقض می‌شود، بلکه این توافقننامه خلاف قوانین، کنوانسیون‌های مربوطه و اصل غیر دینی بودن مدارس و جامعه می‌باشد.

در شبکه زنان ما هر روزه با جوانانی سر و کار داریم که درمعرض خشونت و ستم ناشی از "مسائل ناموسی" قرار دارند. دختران و پسرانی که بین هنجار‌های جامعه از یک سو و هنجار‌های خانوادگی و قومی از سوی دیگر برای این که چگونه رفتار کنند، مبارزه می‌کنند. برای بسیاری از این کودکان و جوانان مدرسه به مثابه تنها فضای آزادی است که در آن جا این امکان را پیدا می‌کنند تا از اجبار‌های فرهنگی و قواعد مذهبی به دور باشند.

در توافقنامه ای که کمون یون‌شوپینگ امضا کرده است ،به طور آشکاری به خواسته‌های مادر و پدرهای مسلمان و انجمن‌های دینی تن در داده شده و مسئولیت کنترل گسترده کودکان را پذیرفته است. بهای این کار را کودکان به قیمت نقض حریم شخصی و از دست دادن امکان رشد خود برای این که فردی مستقل و یکسان با دیگران باشند، می‌پردازند. کمون با این کار خود چراغ سبز نشان می‌دهد که نه تنها داشتن رفتار تبعیض آمیز با کودکان پذیرفتنی است بلکه کودکان بسته به پیشینه اشان دارای حقوق متفاوتی هستند.

در توافقنامه مقررات و محدودیت‌های ویژه ای برای فرزندان مسلمان‌ها پذیرفته شده است. به طور مثال: کودکان دختر (ازسن پیش دستان به بالا) " مجازند که در تمرینات ورزشی روسری داشته باشند. در حد امکان دوش یک نفره داشته باشند". همچنین " با لباس زیر یا تی شرت دوش بگیرند".

اگر چه در توافقنامه تأکید شده است که فعالیت آموزشی در مدارس شامل اردو‌های دانش آموزی و گردش علمی می‌باشد که ممکن است نیاز به خوابیدن در بیرون از خانه باشد، اما بلافاصله اضافه می‌کند که "چنانچه مادر و پدر دانش آموزی مایل به خوابیدن وی به طور مثال در اردوی دانش آموزی نباشند، می‌توانند او را عصر به خانه برده و صبح روز بعد به اردو برگردانند. همچنین دانش آموزی که در اردو شرکت نمی کند تعطیل نیست و می‌بایست در فعالیت آموزشی دیگری در مدرسه شرکت نماید". بدین ترتیب حق شرکت در فعالیت‌های آموزشی در مدارس برای همه کودکان یکسان نیست. به جای این که نیاز‌ها و خواسته‌های کودکان در وهله نخست قرار گیرد و مدرسه مانند ضربه گیری در برابر خواسته‌های مادر و پدرها، خویشان و انجمن‌های دینی عمل نماید، آموزگاران ملزم شده اند که مواردی را به مادر و پدر دانش آموزان گزارش کنند، به طور مثال اگر دانش آموزی " روزه اش را بشکند"،

رویهمرفته این دیدگاه کودکان است که به نحو بارزی در توافقنامه مزبور نادیده انگاشته شده است و این امر که همیشه خواسته‌ها و نیاز‌های کودکان با محدودیت‌هایی که مادر و پدر‌ها و انجمن‌های مذهبی برای آنان می‌گذارند یکی نیست، از سوی کمون هیچگونه بازتابی ندارد.

انجمن‌های دینی در ارتباط بین مدرسه و مادر و پدر‌ها دخالت داده شده و به آن‌ها این امکان داده شده است که آشپز خانه مدارس را مورد بازرسی قرار داده و یا راجع به تعطیلی کودکان مسلمانان تصمیم گیری کنند. کدام نهاد مشابه دیگری دارای چنین تأثیرگزاری درمدارس می‌باشد؟

با تأسف باید گفت که انجمن‌های اسلامی و کمون یون‌شوپینگ در این باره به همان راهی می‌روند که دیگر گروه‌های خارجی ستیز. در توافقنامه به حقوق کودکان جهانی نگریسته نشده، بلکه وابسته به این شده که آنان چه مذهب و یا چه پیشینه فرهنگی دارند. کمون یاد شده آماده است که کودکان را زیر کنترل انجمن‌های مذهبی قرار دهد، همان گونه که گروه‌های خارجی ستیز می‌خواهند کودکان (و بزرگسالان) خارجی تبار را از جامعه سوئد به بیرون پرتاب کنند. در هر حال تنیجه آن برای کودکان مسلمانان یکسان است.

واکنش نشان ندادن به آنچه درکمون یون‌شوپینگ می‌گذرد به مثابه خیانت به کودکان خواهد بود. برا ساس کنوانسیون حقوق کودک همه کودکان دارای حقوق برابر می‌باشند و برآوردن نیاز‌های آنان در مرتبه نخست قرار دارد. همچنین کودکان دارای حق بیان دیدگاه خود بوده و نظر آنان در باره امور مربوط به آنان می‌بایست مورد توجه قرار گیرد. این امر "بدون هرگونه تبعیض و فرق گذاری از هر نوع و شکل آن و بدون توجه به دین، بینش سیاسی یا هر بینش دیگری و یا ملیت و نژاد و پیشینه اجتماعی کودک یا مادر و پدر وی مصداق دارد".

ما از کمون یون‌شوپینگ می‌خواهیم که بی درنگ توافقنامه یادشده را بی اعتبار اعلام نموده و به سازش بر سر حقوق کودکان پایان دهد!

ما همچنین از همه کسانی که در زمینه حقوق کودکان کار می‌کنند درخواست می‌کنیم تا اعتراض خود را نسبت به کمون یون‌شوپینگ نزد اداره کل مدارس، کارگزار حقوق کودکان و وزیر مدارس طرح نمایند.





Översättning: Masoud Nasiri