گزارش از سومین کنفرانس رادیوهای محلی، منطقه آسیا و حوزه اقیانوس آرام در سئول
۲ تا ۵ دسامبر ۲۰۱۳ - ماتیلدا و لیلا

AMARC تشکل غیر دولتی بین المللی رادیوهای محلی با حدود ۴۰۰۰ عضو و همکار در ۱۳۰ کشور است. هدف آن کمک و پشتیبانی برای رشد رادیو های محلی همچنین مشارکت آن‌ها در راستای اصول همبستگی و همکاری‌های بین‌المللی است.

پاره ای از اصولی که عضوهای AMARC می‌بایست بدان پایبند باشند:

• به دیگرجنبش‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی برای بیان خویش کمک کنند و در برقراری صلح و دوستی بین مردمان پیش‌قدم شوند،
• در برنامه های رادیویی خود اظهار کنند که : به فردیت و استقلال فردی همه مردم احترام می‌گذارند ، همبستگی با دیگران و عدم دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر، همکاری‌های پایدار و گسترده جهانی مبتنی بر برابری و احترام متقابل و عدم تبعیض بر اساس نژاد، جنسیت، تمایلات جنسی، مذهب و احترام به هویت فرهنگی افراد.

در برنامه گردهمایی چند سخنرانی و کارگاه آموزشی، بحث و گفتگو و نشست‌هایی پیرامون روش کار همسان همچنین دادن رهنمودهایی پیش بینی شده است. موقعیت زنان به طور ویژه‌ای در چارچوب WIN Asia - pacific (شبکه جهانی زنان وابسته به آمارک) مد نظر قرار دارد که در خلال گردهمایی طی نشست های جداگانه برای بحث پیرامون روش کار نیز بدان پرداخته خواهد شد.

هنگام صرف نخستین صبحانه ما موفق شدیم تا با « بیانکا» از هیئت مدیره آمارک و «سومان» برگزار کننده خیلی وارد گردهمایی از نپال دیداری داشته باشیم. بیانکا با «ماریانه» کسی که به ما برای شرکت در گردهمایی آمارک کمک کرد در ارتباط است.

نخستین شب ترتیب شام دستجمعی داده شده بود که ما با «شرلی» از فیجی، «آرتی» از هند، «لویس» ازسویس، «تینیا» از چین و «لیسا» از جزایر سلیمان آشنا شدیم.

روز سه شنبه نوبت ما بود که شبکه زنان را معرفی کنیم، کمی دیر شد اما با وجود کمبود وقت کار معرفی شبکه زنان خوب پیش رفت. ما می‌خواهیم همین جا از ماریانه عزیر به خاطر کمکش و از «امان» برای کار ترجمه‌ و از مدیر سایت اینترنتی شبکه زنان برای کمک‌هایی که در طول سفر به ما کرد همچنین برای به روز کردن سایت در رابطه با گزارش‌ از گردهمایی تشکر کنیم.

ما با افراد در خور توجه بسیاری مصاحبه کردیم که به روش‌های گوناگونی رادیو های محلی را به عنوان ابزاری برای ایجاد تغییراتی در جامعه به کار می‌برند.

ما تا کنون به گزارش‌هایی گوش فرا داده‌ایم از جمله در باره:

• راه اندازی رادیو های محلی در افغانستان
• گزارش یک انجمن فمینیستی از کشور فیجی که با « رسانه‌ گروهی نوآوری‌ برای زنان» کار می‌کند.
• وضعیت رادیوهای محلی در جاهای گوناگون در منطقه،
• بررسی وضعیت زنان و مشارکت آنان در رادیوهای محلی به عنوان کارشناس فنی و تهیه کننده برنامه‌های رادیویی
• چالش‌هایی که زنان در رابطه با رادیوهای محلی به طور نمونه در اندونزی و فیلیپین دارند.
• رادیو محلی وسیله‌ای برای ایجاد رابطه و برانگیختن توجه به وضعیت دگرباشان جنسی از جمله در چین و کره
• چگونه یک رادیو محلی می‌تواند به گسترش برابری اجتماعی کمک کند
• چگونه رادیوهای محلی پیام‌های مهم در رابطه با رویدادهای ناگوار مانند (فاجعه فوکوشیما) را پخش می‌کنند به‌ویژه آن که رسانه‌های سرشناس به گزارش چنین مواردی نمی‌پردازند.

بخش دوم گزارش ۵ دسامبر ۲۰۱۳

بعد از ظهر روز چهارشنبه نشست‌هایی به طورهمزمان برای بخش‌های گوناگون منطقه‌ها برگزار شد تا در باره درونمایه بیانیه‌ای که قراراست در پایان گردهمایی داده شود و همچنین تصمیم گیری برای طرح پیشنهاد در مجمع عمومی بحث و گفتگو شود. پس از آن ما با WIN ، (شبکه جهانی زنان وابسته به AMARC) دیدار داشتیم هم برای شرکت در نشستی که برای کاندیدا نمودن فرد جدیدی برای عضویت در هیئت مدیره آن ( پس از کناره‌گیری بیانکا) برگزار می‌شد، هم برای دادن پیشنهاد هایی در باره برنامه کار برای سال‌های ۲۰۱۴- ۲۰۱۷. از جمله پیشنهادهای زیر مورد توافق قرار گرفت:

• تهیه و آموزش خط مشی «آمارک» پیرامون برابری زن و مرد
• بررسی مشارکت زنان در رادیوهای محلی و این که چه اقدام‌هایی برای بهتر شدن موقعیت زنان می بایست صورت گیرد
• افزایش مشارکت زنان در فعالیت‌های «آمارک»
• تقویت پیوند بین زنانی که در رادیو های محلی کار می‌کنند و تبادل تجربه ها با همدیگر
• فراخوان انجمن‌های زنان برای همکاری در موضوع اطلاع‌رسانی به طور مثال با بخش خبری «آمارک» برای باز پخش آن از راه سامانه‌های اینترنتی، فیس‌بوک و سیاهه آدرس ای- میل. این اطلاعات می‌تواند سپس در برنامه‌های رادیویی مورد استفاده قرار گیرد.
• آموزش در زمینه اداره رادیوهای محلی و کارهای فنی مربوط به آن همچنین آموزش در زمینه حقوق زنان و دگرباشان جنسی
• ایجاد ساختارهای کمکی در رادیوهای محلی برای مادرانی که در آن‌جا کار می‌کنند برای این که پس از به دنیا آوردن کودکانشان هم بتوانند به کار خود ادامه دهند.

ما همچنین در باره امکان عضوشدن شبکه زنان در بخش آسیا- حوزه اقیانوس آرام «آمارک» هم با توجه به این که بیشتر شنوندگان رادیو صدای زنان در این منطقه از جهان به سر می برند و موضوع‌ برنامه‌های رادیویی ما هم اغلب پیرامون حقوق زنان در همین منطقه است پرسیدیم که پاسخ آن‌ها در این باره منفی بود. رادیو باید در همان منطقه‌ دایر باشد تا بتوان به عضویت آن منطقه در آمد و در گردهمایی منطقه‌ای حق رأی داشت. بر این پایه ما به این فکر افتادیم که می‌توانیم به آن گروه از زنانی که در افغانستان در تماس هستیم کمک کنیم تا به عضویت بخش آسیا- حوزه اقیانوس آرام «آمارک» در آیند. بدین ترتیب آن‌ها می‌توانند در گردهمایی بین‌المللی سال آینده و گردهمایی های منطقه‌ای بعدی نیز شرکت کنند. «آمارک» یک سازوکار پشتیبانی مالی هم دارد که همه یا بخشی از هزینه‌های برخی از اعضا برای شرکت در گردهمایی‌ها را می‌پردازد.

ما هم از دبیرخانه «آمارک» درخواست مبلغی کمک مالی کردیم تا با انجمن هایی در افغانستان تماس بگیریم برای این که بتوانیم یک ایستگاه رادیو برایشان اجاره کنیم. با جاهای زیادی تماس گرفتیم اما اجاره‌ بهایی که آن‌ها می‌خواستند خیلی بالا بود و ما به دنبال گزینه‌های دیگری هستیم تا بتوانیم با مبلغ کمتری یک استودیو برایشان اجاره کنیم.

در روزهای پایانی گردهمایی ما با چندین زن دیدار داشتیم و با آن‌ها مصاحبه کردیم، از جمله با «مایکا »از فیلیپین، «پریجات» و «پراتیوا» از نپال و «نیمی» از هند. آن‌ها پیرامون شیوه‌های گوناگون کار بر روی حقوق زنان توضیح‌هایی دادند. گردهمایی با صرف شام دستجمعی در شب پنجشنبه پایان گرفت. روز جمعه ما به خانه باز می‌گردیم.

گزارش ۳، از گردهمایی «آمارک» در سئول – ارسال شده در ۶ دسامبر

همان‌طور که در پیش گفته شد روز پایانی گردهمایی( ۵ دسامبر) به گفتگوها در مجمع عمومی گذشت. ما حق رأی نداشتیم اما از شیوه رأی گیری برای یک برنامه کار و یک بیانیه آگاهی خوبی از چگونگی کارکرد پروسه دموکراسی در «آمارک» بدست آوردیم.

یکی از پیشنهادها این بود که به منظور تلاش برای برقراری برابری جنسیتی بین شرکت کنندگان، زنان به نسبت بیشتری از مردان(۶۰٪ - ۴۰٪) از کمک‌های مالی برای شرکت در گردهمایی‌ها و دیگر فعالیت‌های «آمارک» برخوردار شوند.

هیئت مدیره جدید هم برای (منطقه آسیا- حوزه اقیانوس آرام، آمارک) برگزیده شد که شامل سه زن و پنج مرد بود. «مایکا» از فیلیپین ( رئیس هیئت مدیره)، « مین بهادر» از هند (جانشین رئیس هیئت مدیره)، «ژونی چی» از ژاپن (صندوق‌دار)، «نیمی» از هند برای ( شبکه جهانی زنان وابسته به آمارک) همچنین چهار معاون برای رئیس هیئت مدیره برای چهار ناحیه در مناطق گوناگون: «ایمام» از اندونزی، «آهن بیونگ» از کره جنوبی، «رامنات» از نپال و «شرلی» از فیجی.

«مایکا» سخنرانی لیلا که پیش از این در همین هفته انجام شده بود را ستود و می‌گفت که تا کنون چنین سخنرانی را در گردهمایی‌های پیشین نشنیده بود. ما توانسته‌ایم ارتباط خوبی را با «مایکا» که دختر فعال و باهوشی به نظر می‌آید برقرار کنیم. «شرلی» هم تأثیر خوبی روی ما داشته است و با او هم رابطه خوبی داریم.

شب شام دستجمعی ترتیب داده شد و آن‌جا هم فرصت بیشتری دست داد تا با «شرلی» بیشتر گپ بزنیم. ما فکر می‌کنیم که در آینده از این ارتباط‌ها بهره بیشتری خواهیم برد.

شام امشب را هم مانند همه کار های دیگر در طول برگزاری گردهمایی همان گروه جوانان کره‌ای که پیش از این از آن‌ها یاد کرده بودیم ترتیب داده‌اند. آن‌ها واقعاً بی‌نظیرند و همواره کمک‌کننده و گشاده رویند.

اکنون ما سئول که نخست به ما یک حس ترسناکی داد را ترک می‌کنیم. شهری بسیار بزرگ با انبوهی از جمعیت و خودرو با آب و هوایی خشک و سرد. اما امروز که این شهر را پشت سر می‌گذاریم تصویر مثبت‌تری از آن داریم. به عنوان مثال ما هیچگونه آزار حنسی زنان را در خیابان‌ها ندیدیم. جفت‌ها بدون هیچگونه احساس ناراحتی دست در دست همدیگر راه می‌روند و دختران و پسران می‌توانند با آرامش با هم معاشرت داشته باشند. بیشتر آدم‌هایی را که ما در این‌جا به آن‌ها برخوردیم باادب و مهربان بودند. با وجود ترافیک سنگین ما کمتر صدای بوق خودروها را می‌شنیدیم، به نظر می‌رسد که همه چیز در آرامشی دوستانه در گردش است.

لیلا به‌ویژه می‌خواهد وضعیت توالت‌ها را یادآوری کند که توجه او را خیلی به خود جلب کرده‌ است. همه چیز شسته و تمیز و غیره. حتی صدای پاشیدن هم این‌جا تدارک دیده شده تا صداهای دیگر را بپوشاند. آینه‌ای که در حالت نشسته بر روی توالت هم می‌توان خود را در آن دید، جایی برای روزنامه و جایی هم برای نشانیدن کودکان در زمانی که مادر و پدر در توالت هستند. اشتباه نگیرید، به همان اندازه یک توالت معمولی بود نه یک آپارتمان!

ما یک هفته فشرده با روزهای پُری داشتیم، به غیر از شب‌ها که اغلب چند ساعتی وقت برای قدم زدن داشتیم بقیه‌اش را کار کردیم و از نیرویی که گذاشتیم احساس رضایت می‌کنیم. ما به بیشترین بخش از سه هدفی که از این سفر داشتیم رسیدیم.

۱ – ایجاد ارتباط در سطح جهانی در رابطه با کار رادیو
۲ – معرفی رادیو صدای زنان و شبکه زنان
۳ – تبادل تجربه‌ها با دیگران و شناخت بیشتر از آنان

• همه گزارش‌های سفر همراه با عکس و متن سخنرانی لیلا در سایت اینترنتی شبکه زنان در دسترس است. اگر مایلید لینک آن‌‌را برای دیگرانی که علاقمند هستند بفرستید.
• برای مدیر سایت شبکه زنان: برای پشتیبانی که در طول سفر از ما کردی از تو تشکر می‌کنیم، از جمله برای درج گزارش‌ها و عکس‌ها در سایت. همچنین بسیار سپاسگزاریم که در برگشتن ما را به خانه‌هایمان می‌رسانی. همراه این گزارش هیچ عکسی ارسال نمی‌شود اما از آنچه پیش از این فرستاده‌ایم لطفاً هر کدام را که فکر می‌کنید مناسب است را در سایت بگذارید.
• برای ماریانه: از تو هم برای کمک‌هایت در پیش و پس از سفر بسیار سپاسگزاریم.
• برای هیئت مدیره: از این که به ما اعتماد کردید تا به این سفر برویم از شما تشکر می‌کنیم.